Thursday, April 05, 2012

Events preceding Easter -- Maundy Thursday



ព្រះយេស៊ូ​អធិស្ឋាន​នៅ​លើ​ភ្នំ​ដើម​អូលីវ

ព្រះយេស៊ូ​យាង​ចេញ​ពី​ផ្ទះ​នោះ ឆ្ពោះ​ទៅ​ភ្នំ​ដើម​អូលីវ តាម​ទម្លាប់​របស់​ព្រះអង្គ។  សិស្ស​ក៏​នាំ​គ្នា​តាម​ព្រះអង្គ​ទៅ​ដែរ។  កាល​យាង​ទៅ​ដល់​ហើយ, ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​គេ​ថា៖ «ចូរ​អធិស្ឋាន, កុំ​អោយ​ចាញ់​ការ​ល្បួង​ឡើយ។»  បន្ទាប់​មក ព្រះអង្គ​យាង​ទៅ​ឆ្ងាយ​ពី​ពួក​សិស្ស, ចម្ងាយ​ប្រហែល​គេ​ចោល​ដុំ​ថ្ម​មួយ​ទំហឹង​ដៃ។  ព្រះអង្គ​លុត​ជង្គង់, ​ចុះ​ទូលអង្វរ​ថា៖ «ឱ​ព្រះបិតា​អើយ!  ប្រសិន​បើ​ព្រះអង្គ​សព្វ​ព្រះហឫទ័យ, សូម​ដក​យក​ពែង​នៃ​ទុក្ខ​លំបាក​នេះ ចេញ​អោយ​ឆ្ងាយ​ពី​ទូលបង្គំ​ទៅ។  ប៉ុន្តែ សូម​កុំ​អោយ​សំរេច​តាម​ចិត្ត​ទូលបង្គំ​ឡើយ, គឺ​អោយ​សំរេច​តាម​ព្រះហឫទ័យ​របស់​ព្រះអង្គ​វិញ។»  ពេល​នោះ មាន​ទេវតាមួយ​រូប​ចុះ​ពី​ស្ថាន​បរមសុខ​មក, អោយ​ព្រះអង្គ​ឃើញ ដើម្បី​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ព្រះអង្គ។  ព្រះយេស៊ូ​ព្រួយ​ អន្ទះអន្ទែង​ពន់​ប្រមាណ, ព្រះអង្គ​ទូលអង្វរ​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ឡើងៗ, តំណក់​ញើស​របស់​ព្រះអង្គ ដូច​ជា​តំណក់​ឈាម​ស្រក់​ចុះ​ដល់​ដី។
 
កាល​ព្រះអង្គ​ទូលអង្វរ​រួច​ហើយ ទ្រង់​ក្រោក​ឡើង​ ត្រឡប់​ទៅ​រក​ពួក​សិស្ស, ឃើញ​គេ​កំពុង​ដេក​លក់ ដោយ​ព្រួយ​ចិត្ត។  ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​គេ​ថា៖ «ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដេក​លក់​ដូច្នេះ?  ចូរ​ក្រោក​ឡើង​, អធិស្ឋាន, កុំ​អោយ​ចាញ់​ការ​ល្បួង។»

គេ​ចាប់​ព្រះយេស៊ូ

នៅ​ពេល​ព្រះអង្គ​កំពុង​តែ​មាន​ព្រះបន្ទូល​នៅ​ឡើយ, ស្រាប់​តែ​បណ្ដាជន​មក​ដល់, នាំ​មុខ​ដោយ​ឈ្មោះ​យូដាស ជា​សិស្ស​មួយ​រូប ក្នុង​ក្រុម​ទាំង​ដប់ពីរ។  គាត់​ចូល​មក​ជិត​ព្រះយេស៊ូ, ហើយ​ថើប​ព្រះអង្គ។  ព្រះយេស៊ូ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​គាត់​ថា៖ «យូដាស​អើយ!  អ្នក​ធ្វើ​ជា​ថើប ដើម្បី​បញ្ជូន​បុត្រ​មនុស្ស​ឬ​អី?»
 
ពួក​អ្នក​នៅ​ជា​មួយ​ព្រះយេស៊ូ ឃើញ​ហេតុការណ៍​ដែល​ហៀប​នឹង​កើត​ឡើង, ក៏​ទូល​សួរ​ព្រះអង្គ​ថា៖ «ព្រះអម្ចាស់, តើ​អោយ​យើង​ខ្ញុំ​ហូត​ដាវ​កាប់​គេ​ឬ?»  សិស្ស​ម្នាក់​បាន​កាប់​អ្នក​បំរើ​របស់​លោក​មហា​បូជាចារ្យ​មួយ​ដាវ​ដាច់​ស្លឹក​ត្រចៀក​ស្ដាំ។
 
ព្រះយេស៊ូ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖ «ប៉ុណ្ណឹង​បាន​ហើយ!»  ព្រះអង្គ​ក៏​ពាល់​ត្រចៀក​បុរស​នោះ, ហើយ​ប្រោស​គាត់​អោយ​បាន​ជា​ដូច​ដើម​វិញ។
 
បន្ទាប់​មក ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​ពួក​នាយក​បូជាចារ្យ, មេ​ក្រុម​រក្សា​ព្រះវិហារ និង​ពួក​ព្រឹទ្ធាចារ្យ​ ដែល​មក​ចាប់​ព្រះអង្គ​នោះ​ថា៖ «ខ្ញុំ​ជា​ចោរ​ព្រៃ​ឬ, បាន​ជា​អស់​លោក​កាន់​ដាវ, កាន់​ដំបង ​មក​ចាប់​ខ្ញុំ​ដូច្នេះ?  ខ្ញុំ​នៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារ​ជា​មួយ​អស់​លោក​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ, តែ​អស់​លោក​ពុំ​បាន​ចាប់​ខ្ញុំ​ទេ។  ឥឡូវ​នេះ ជា​ពេល​របស់​អស់​លោក​ហើយ, គឺ​ជា​ពេល​ដែល​ម្ចាស់​នៃ​សេចក្ដី​ងងឹត​បញ្ចេញ​អំណាច។» 

លោក​ពេត្រុស​បដិសេធ​មិន​ស្គាល់​ព្រះយេស៊ូ

ពួក​គេ​ចាប់​ព្រះយេស៊ូ, បណ្ដើរ​នាំ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ដំណាក់​របស់​លោក​មហា​បូជាចារ្យ។  លោក​ពេត្រុស​ដើរ​តាម​ព្រះអង្គ​ពី​ចម្ងាយ។  គេ​បាន​ដុត​ភ្លើង​នៅ​កណ្ដាល​ទីលាន, ហើយ​អង្គុយ​ជុំវិញ។  លោក​ពេត្រុស​ក៏​អង្គុយ​នៅ​កណ្ដាល​ចំណោម​ពួក​គេ​ដែរ។  ស្ត្រី​បំរើ​ម្នាក់​ឃើញ​គាត់​អង្គុយ​នៅ​មុខ​ពន្លឺ​ភ្លើង សម្លឹង​មើល​គាត់​ហើយ​ពោល​ថា៖ «ម្នាក់​នេះ​ជា​បក្ស​ពួក​របស់​យេស៊ូ។»
 
លោក​ពេត្រុស​ប្រកែក​ថា៖ «ទេ​នាង​អើយ។  ខ្ញុំ​មិន​ដែល​ស្គាល់​គាត់​ទេ។»
 
មួយ​ស្របក់​ក្រោយ​មក មាន​ម្នាក់​ទៀត​ឃើញ​គាត់, ក៏​ពោល​ថា៖ «អ្នក​ឯង​ជា​បក្ស​ពួក​គាត់​ដែរ។»  

លោក​ពេត្រុស​ឆ្លើយ​ទៅ​អ្នក​នោះ​ថា៖ «ទេ! មិន​មែន​ខ្ញុំ​ទេ!»
 
ប្រហែល​មួយ​ម៉ោង​ក្រោយ​មក មាន​ម្នាក់​ទៀត​និយាយ​បែប​ប្រាកដ​ប្រជា​ថា៖ «អ្នក​នេះ​ពិត​ជា​បក្ស​ពួក​របស់​យេស៊ូ​មែន, ព្រោះ​គាត់​ជា​អ្នក​ស្រុក​កាលីឡេ​ដូច​គ្នា។»  លោក​ពេត្រុស​ឆ្លើយ​ថា៖ «ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​ជា​អ្នក​ចង់​និយាយ​អំពី​រឿង​អ្វី​សោះ។»  

គាត់​កំពុង​តែ​និយាយ​នៅ​ឡើយ ស្រាប់​តែ​មាន់​រងាវ​ឡើង។  
  
ព្រះអម្ចាស់​បែរ​ព្រះភក្ត្រ​ទត​មក​លោក​ពេត្រុស។ លោក​ពេត្រុស​ក៏​នឹក​ឃើញ​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះអង្គ​ថា៖ «យប់​នេះ មុន​មាន់​រងាវ, អ្នក​នឹង​បដិសេធ​បី​ដង​ថា​មិន​ស្គាល់​ខ្ញុំ។»  លោក​ពេត្រុស​ចាក​ចេញ​ពី​ទី​នោះ, ហើយ​យំ​សោក​យ៉ាង​ខ្លោចផ្សា។ 

គេ​វាយដំ​ជេរ​ប្រមាថ​ព្រះយេស៊ូ

ពួក​អ្នក​យាម​ព្រះយេស៊ូ​ចំអក​ដាក់​ព្រះអង្គ, ហើយ​វាយ​តប់​ព្រះអង្គ​ផង។  គេ​យក​ក្រណាត់​គ្រប​ព្រះភក្ត្រ​ព្រះអង្គ, ​ហើយ​សួរ​ថា៖ «ទាយ​មើល៍!  អ្នក​ណា​វាយ​ឯង?»  រួច​គេ​ជេរ​ប្រមាថ​ព្រះអង្គ​ជា​ច្រើន​ថែម​ទៀត​ផង។ 

ព្រះយេស៊ូ​នៅ​មុខ​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ជាន់​ខ្ពស់

លុះ​ព្រឹក​ឡើង ពួក​ព្រឹទ្ធាចារ្យ​របស់​ប្រជាជន​ពួក​នាយក​បូជាចារ្យ និង​ពួក​អាចារ្យ​ ជួបជុំ​គ្នា, បង្គាប់​អោយ​គេ​នាំ​ព្រះយេស៊ូ​ចូល​មក​ឈរ​នៅ​ខាង​មុខ​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ជាន់​ខ្ពស់​របស់​គេ។  ពួក​គេ​សួរ​ព្រះអង្គ​ ថា៖ «ប្រាប់​យើង​មក​មើល៍, តើ​អ្នក​ជា​ព្រះគ្រិស្ដឬ?»  

ព្រះយេស៊ូ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ឆ្លើយ​ថា៖ «បើ​ខ្ញុំ​ប្រាប់​អស់​លោក ​ក៏​អស់​លោក​ពុំ​ជឿ​ខ្ញុំ។  ហើយ​បើ​ខ្ញុំ​សួរ​អស់​លោក​វិញ ក៏​អស់​លោក​មិន​ឆ្លើយ​នឹង​ខ្ញុំ​ដែរ។  ប៉ុន្តែ អំណើះ​ត​ទៅ បុត្រ​មនុស្ស​នឹង​អង្គុយ នៅ​ខាង​ស្ដាំ​ព្រះជាម្ចាស់​ដ៏​មាន​ឫទ្ធានុភាព។​» 

ពេល​នោះ គេ​សួរ​ព្រម​គ្នា​ឡើង​ថា៖ «បើ​ដូច្នេះ អ្នក​ជា​ព្រះបុត្រា​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​ឬ?»

ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះបន្ទូល​តប​ថា៖ «អស់​លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ត្រូវ​មែន, គឺ​ខ្ញុំ​នេះ​ហើយ។»
 
គេ​ក៏​និយាយ​ឡើង​ថា៖ «យើង​មិន​បាច់​រក​សាក្សី​ឯ​ណា​ទៀត​ទេ ដ្បិត​យើង​បាន​ឮ​ពាក្យ​របស់​អ្នក​នេះ​ផ្ទាល់​តែ​ម្ដង!»
 

3 comments:

Anonymous said...

Ah meak phon teh...

Anonymous said...

Sathuk sathuk sathuk...

Anonymous said...

I think if you want to propagate about Christ you can build your own blog about this separately. Don't make this blog for your own business. the blogger is free pls go for it. Don't try to separate Khmer people by believe I beg. Khmer people have many problems to solve now don't make up mores if you love Khmer people. To propagate Religion must do by honesty not by converting people mind. You have many ways to propagate your religion but not here. I am sorry if I say something wrong.